Reizen: dromen en de daarbij horende uitdagingen

In mijn vorige blog schreef ik over de praktische overwegingen die ik heb gemaakt om regelmatig een tijdje in Costa Rica te kunnen wonen. Maar natuurlijk is er meer dan dat. Achter de geldelijke gedachtegangen, woningwanhoop en surfboardsoaps schuilt namelijk een meisje met grote dromen en misschien wel net zo grote uitdagingen. Want voor langere tijd op reis gaan, dat doe je niet over één nacht ijs (of nou ja, sommigen van ons wel, maar die hebben bij deze toestemming om deze blog te skippen). Bij mij zijn daar in ieder geval heel wat fantasieën, hersenspinsels, zenuwinzinkingen en euforie aan vooraf gegaan. Ben je op zoek naar een portie herkenbaarheid en inspiratie als het gaat om een surftrip van formaat? Dan is onderstaande verhaal voor jou.

Prachtige zonsondergang in Costa Rica

Want dromen, die had ik wel. Ik had een fascinatie voor de tropen en wilde daar ooit een keer heen. Ik had films gezien over surfen en wilde dat zelf ook leren. Ik had een kantoorbaan, maar wilde in plaats van korte vakanties echt lang op reis. Maar nu vraag je je af, wat heb ik gedaan om die uit te laten komen?

Nou, ik zei mijn baan op en ik ging.

Nee, grapje natuurlijk. Zoals ik hierboven al schreef, bracht het idee van leven en surfen in het buitenland nogal wat uitdagingen met zich mee. Ik kan niet schrijven over het laten uitkomen van mijn dromen zonder het te hebben over het aangaan van deze uitdagingen. Want naast de praktische vragen (over geld enzo) had ik genoeg bezwaren:

• Is dat nou wel verstandig, je baan opzeggen?

• Wat zouden mijn familie en vrienden ervan vinden?

• Durf ik wel in m'n eentje naar een ver land?

• Wat als ik geen vrienden kan maken?

• Gaat mijn beperking (autisme) me hierbij tegenhouden?

• Moet ik het niet eerst wat dichterbij zoeken?

• Wat zoek ik daar eigenlijk? Is het echt mijn droom of meer een vlucht uit de realiteit?

• Is het eigenlijk wel ethisch verantwoord?

• Etc. etc. etc.

Ik aan het surfen in de tropen

De kunst was om na te gaan in hoeverre deze vragen rationele overwegingen waren of meer te maken hadden met angstige gevoelens. Het antwoord op die vraag bepaalt hoe je elk van deze uitdagingen aangaat. Bijvoorbeeld: de vraag of het verstandig was m'n baan op te zeggen had vooral te maken met een rationele overweging. Ik had wat opgebouwd in Nederland; was ik bereid om dat los te laten en was er een goede kans dat ik weer een leuke baan zou vinden bij terugkeer? Prima om daar over na te denken, vooral doen. Ook de ethische vraag hield mij op die manier bezig en ik wil je ook zeker aanraden om te onderzoeken hoe je zo verantwoord mogelijk kunt reizen en leven op de plek van bestemming. Praten met je familie en vrienden? Ga ervoor. Wat ik in nu vooral wil aanstippen, zijn de meer mentale aspecten.

Want de vraag of ik wel vrienden zou maken ging bijvoorbeeld vooral over mijn angsten. Dat is een vraag van een heel ander kaliber en wat je uiteindelijk doet, is heel persoonlijk. Ik koos ervoor om mét die angst op reis te gaan. Hij was wel aanwezig, maar niet zo groot om mijn dromen volledig te overschaduwen. Met andere woorden: mijn dromen riepen harder dan mijn angsten. Deze balans ligt voor iedereen anders, dus als jouw keuzes anders uitpakken dan die van mij is dat alleen maar logisch en helemaal oké. Ik wil je niet overhalen dingen te doen waarvan je hoofd en lijf schreeuwen "ik durf niet!", puur en alleen omdat het "zou moeten". Maar misschien zit je er ergens tussenin en heb je nét even dat zetje nodig.

Prachtige watervallen in Costa Rica

Dus wat zijn mijn tips om spannende dingen toch te doen?

• Begin klein: met een surfvakantie bijvoorbeeld. Mijn ervaring is dat je dan gelijk contacten opdoet die het in de toekomst makkelijker maken opnieuw (voor langere tijd) op reis te gaan. Je krijgt een beetje het "been there, done that" gevoel, wat vertrouwen geeft.

• Doe uitgebreid research als je bang bent voor het onbekende (ik had een Excel sheet), maar bedenk je ook dat er altijd verrassingen voor je neus zullen staan. En weet je wat? Als je daar van tevoren rekening mee houdt, overvallen ze je minder en maakt dat je reis juist bijzonder.

• Durf buiten de gebaande paden om te denken om aan jouw specifieke situatie tegemoet te komen. Ga na waar je precies tegenop ziet en of er out-of-the-box mogelijkheden bestaan om daarmee om te gaan. Een voorbeeld: ik vind het idee van hostels verschrikkelijk, maar heb ook een budget. Nu woon ik in een gedeeld huis, maar met eigen kamer en badkamertje. Wat ik maar wil zeggen: denk niet te zwart-wit, er is vaak meer mogelijk dan je denkt.

• Doe wat voor JOU werkt. Zelf keer ik bijvoorbeeld steeds terug naar hetzelfde plekje in Costa Rica. Daar ken ik de community en de surfscene. Vindt mijn autisme fijn. Soms denk ik wel eens: "echte" reizigers zoeken toch veel meer landen en plekken op? Maar dan ben ik mezelf met iemand aan het vergelijken die mij niet is en we weten allemaal dat dat net niks oplevert. Misschien vind jij het fijn om veel spullen mee te brengen omdat dat je een veilig gevoel geeft, terwijl heel reizend Instagram schreeuwt: "hoe lichter die backpack, hoe beter". Maar wat kan jou het schelen?

• Neem vertrouwde items mee: ik hang mijn kamer in Costa Rica altijd vol met foto's, ik heb een koalaknuffel die ik van mijn ouders heb gekregen (ja echt) en luister regelmatig mijn favoriete muziek.

• Bedenk dat aanpassen tijd kost en geef jezelf die tijd. Verwacht niet dat je meteen super productief, happy en energiek bent. Als je die lat wat lager legt voor jezelf lucht dat al enorm op. Ik vind de quote "you're still gonna cry, but in a prettier place" hierbij altijd erg raak.

• Videobel met het thuisfront. Soms voel ik me eenzaam en vergeet ik totaal dat er ook zoiets bestaat als Whatsapp. Wat mij dan helpt is dit bewust inplannen in mijn agenda. Gesprekken met een vertrouwd iemand kunnen enorm valideren, relativeren en motiveren.

• Bedenk wat jouw kleine genietmomentjes zijn en gun jezelf die. Knusse koffietentjes, een zonsondergang, een dier aaien, kletsen met een vriendin, dansen op je lievelingsnummer...

• Neem een journal mee en schrijf over je ervaringen, mentale gezondheid, gedachten en gevoelens. Later kun je dat ook mooi weer teruglezen om te kijken hoe je gegroeid bent.

• Geef jezelf de tijd om mensen te ontmoeten en nieuwe mogelijkheden te ontdekken. Dromen laten uitkomen is een kwestie van knopen doorhakken, maar ook van een fikse dosis vertrouwen hebben dat dingen zich met de tijd vanzelf zullen wijzen. Vooral in het chille Midden-Amerika is dat een les geweest die ik met vallen en opstaan moest (en nog steeds moet) leren.

Ik (Janyke) volop aan het genieten

Natuurlijk is deze lijst niet volledig en is er nog zoveel meer mogelijk. Desondanks hoop ik dat je wat inspiratie hebt opgedaan. Wat ik je vooral wil meegeven is: uitdagingen zullen er altijd zijn en mógen er ook zijn. Probeer niet krampachtig alle uitdagingen uit de weg te gaan, maar probeer een manier te vinden om mét die uitdagingen een stapje richting jouw droom te doen.

Genoeg gepraat. Nu ben ik stiekem heel benieuwd... wat zijn jullie tips om met dromen en uitdagingen op reis om te gaan? Laat het vooral even weten via een comment op deze blog!