Intimidatie tijdens het surfen (1)

Shortboard kook 

“Nice wave!” Met lichte jaloezie grijns ik naar mijn Costa Ricaanse surfleraar als hij terug komt peddelen van een golf waarop hij minstens 3 mooie turns heeft gemaakt. Zo goed wil ik ook worden, bedenk ik me terwijl ik een mooie linkse aan zie komen en mijn allereerste shortboard richting het strand draai. Als ik genoeg oefen, lukt het misschien ooit. Dus ik peddel als een gek, voel hoe de golf me optilt en doe mijn pop-up. Een beetje wiebelig nog surf ik de golf, maar hé, ik had hem wel!

Een week later loop ik vol goede moed met mijn boardje onder m’n arm opnieuw de oceaan in. Ik ben op een ander strand, heb geen les en het is druk, maar ik wil toch proberen een paar golven te pakken. Alleen… eenmaal in het water slaat de onzekerheid toe. Ik ben omringd door mensen die eruitzien als pro’s. Ze peddelen vastberaden voor elke goeie golf, of ik nou prioriteit heb of niet, en als ik zelf een poging waag wordt het hele proces nauwkeurig bekeken. Na een paar wipe-outs schaam ik me kapot, voel ik me keihard falen en lijkt mijn droom om turns te maken verder weg dan ooit. 

Mijn zelfspot bestaat er inmiddels uit dat ik mezelf een “shortboard kook” noem. Maar even serieus:

Herkennen jullie zulke situaties als surfgirls en nog belangrijker, wat kunnen we eraan doen?

In deze blogserie van 3 blogs neem ik jullie mee in de wereld van intimidatie in het water. Hiervoor check ik de resultaten van de poll op de Surfgirls Instagram en lees ik over het “imposter syndroom”. In de volgende blog klets ik met surfcoaches Pepijn Tigges, professioneel surfcoach en Nette Klement, surfcoach bij The Salty Souls in El Salvador over dit onderwerp. Tenslotte geef ik jullie een aantal tips mee die uit bovenstaande blogs zijn voortgekomen. 

Surfgirls be like

Om te beginnen: ben ik de enige die zich wel eens geïntimideerd voelt in het water? Volgens de poll die uitgezet is via de Surfgirls Instagram zeker niet! Duckdive met me mee in de boeiende resultaten.

• Ten eerste: 100% van de antwoorders ligt liever op een rustig plekje dan in de line-up. Honderd procent, dat zijn in dit geval 87 meiden! 

• Van deze groep geeft meer dan de helft aan dat dit komt door een combinatie van factoren: surfervaring, persoonlijke voorkeur en onzekerheid. 

Verder gaven we jullie de mogelijkheid om hier meer over te delen via een vraagsticker. Dat leverde onderstaande ervaringen op:

• Surfgirls voelen zich geïntimideerd in het water als er een “locals only” vibe hangt en als er meer gevorderde mensen aanwezig zijn die voor dezelfde golf peddelen of hem zelfs “voor je neus wegkapen”. Da’s inderdaad niet leuk. Pepijn gaat hier verder op in tijdens een interview in de volgende blog, maar om alvast een tipje van de sluier op te lichten: soms is de omgeving niet zo competitief als je zelf denkt… 

• Verder kampen we vaak met onzekerheid. We voelen ons niet goed genoeg, we voelen ons falen of we hebben het idee dat we minder recht hebben op een goede golf. Interessant… hierover in deze blog meer! 

• Beginner zijn en de regels nog niet allemaal kennen kan ook een reden zijn om te gaan voor een rustig plekje in zee. Nette geeft je hier in de volgende blog wat mooie adviezen over mee. 

• Tenslotte ligt het niet alleen aan de aanwezigheid van anderen; ook de zee zélf kan ontzagwekkend aanvoelen. Hier gaan we in deze blog niet verder op in, maar als je struggles hebt met de golven zelf raden we je aan om je te verdiepen in coaching sessies over angst in het water. Jep, die bestaan echt en kunnen super waardevol zijn!

Imposter Syndrome 

Zoals beloofd kom ik even terug op die knagende onzekerheid die we kunnen voelen als we in de line-up liggen, omringd door experts. Toevallig vond ik tijdens het schrijven van deze blog precies een Libelle van mijn moeder (hehe) waarin een fenomeen uitgelegd werd dat hiermee te maken heeft: het imposter syndroom. Dit is geen officiële diagnose, maar een verschijnsel waarbij mensen het gevoel hebben dat ze doen alsof, eigenlijk de juiste kwaliteiten niet hebben voor wat ze doen en op een gegeven moment als een sort bedrieger door de mand zullen vallen. Zulke mensen twijfelen enorm aan wat ze kunnen en leggen de lat heel hoog voor zichzelf. 

Herkenbaar? Ik vond van wel. Inmijn hoofd vertaalde ik deze situaties direct naar het surfwereldje. Als ik tussen de gevorderden in de line-up lig, zijn gedachten als “ik moet mezelf bewijzen” en “eigenlijk ben ik nog helemaal niet toe aan een shortboard” en “wat als ik een stomme fout maak?” niet van de lucht. En jullie reacties op de Instagram-vragen laten zien dat dit breder speelt dan alleen in mijn koppie. Het werd bijvoorbeeld ook al genoemd in de blog van Lien. Als we het imposter-syndroom wat verder uitpluizen, lijkt het alsof er twee componenten zijn die het uitlokken en versterken, namelijk persoonlijkheid en de omgeving. 

Ten eerste zijn er natuurlijk verschillen tussen personen als het gaat om hoe vatbaar ze ervoor zijn. Als je van jezelf meer perfectionistisch en onzeker bent, ga je jezelf eerder vergelijken met anderen. En dat vergelijken gebeurt helaas altijd op je zwakke punten. Is er voor jou nog wat winst te behalen op het gebied van down the line sturen? Geheid dat je dan alle andere surfers opeens de meest perfecte bochten ziet maken. De keren dat het jou wél lukt of dat de anderen juist een gigantische wipe-out hebben, zie je voor het gemak even over het hoofd. 

Maar voordat je jezelf op je kop geeft, wil ik verder naar het tweede punt: de omgeving. Want wat blijkt? Juist deze factor speelt een grote rol in het ontstaan van het imposter syndroom. En nu wordt het interessant. Want wat voor omgeving blijkt nou net níet mee te werken?

• Een competitieve omgeving waarin je wordt beoordeeld of kritiek krijgt 

• Een omgeving waarin de nadruk ligt op uitkomsten 

• Een omgeving waarin stereotypen leven

Terug naar het surfwereldje. Het kan heel goed zo zijn dat je bovenstaande factoren ervaart wanneer je met je board in het water ligt. Een drukke line-up waarin we naar elkaar kijken, het altijd lijkt te gaan om presteren, degene met de beste manoeuvres de meeste waardering krijgt en er (helaas) nog veel stereotypen leven over hoe een “echte” surfer eruit zou moeten zien. Dat laatste zorgt er trouwens ook voor dat vrouwen vatbaarder zijn voor het imposter syndroom. Juist zij voldoen niet altijd aan de heersende stereotypen. Of het nou gaat om het type board dat je surft, de skills die je bezit of het lichaam dat je hebt… voor je het weet slaat de onzekerheid toe. 

En nu?

Ik hoor je al denken: “Oké, persoonlijkheid en omgeving spelen dus beiden een rol. Maar, belangrijker, wat gaan we daaraan doen?” Dat is natuurlijk een hele goede vraag, en om positief te eindigen wil ik je daarom graag verwijzen naar de volgende blog, waarin ik Pepijn Tigges en Nette Klement interview. Zij denken met me mee over gevoelens van intimidatie en onzekerheid, geven een paar supermooie inzichten mee en sluiten af met handige tips & tricks. Tot die tijd raad ik je aan om je niet te laten weerhouden toch lekker een paar golven te gaan pakken, want dat de zee therapeutisch werkt hoef ik jullie vast niet te vertellen!